De Godin lijkt via allerlei wegen op mijn pad te komen… alleen had ik het heel lang niet door…

Een paar weken terug kwam ik in de boekenkast van mijn schoonmoeder het boek Nevelen van Avalon tegen. Een boek wat ik denk ik zo’n 20 jaar geleden voor het eerst las  en me toen al helemaal meenam naar een andere wereld. Ik herinner me nog goed dat ik jaren later een keer een vrouw tegen kwam met een kleine maansikkel tatoeage tussen haar wenkbrauwen en het leek alsof de mystieke wereld van Avalon tot leven kwam.

Ik ben het boek opnieuw gaan lezen en vanaf de eerste pagina was ik onder de indruk van de diepgaande lessen die verscholen lagen in het verhaal. Over hoe onze gedachten en de manier waarop we de wereld aanschouwen de wereld creëert. Over hoe we onder invloed van het Christendom het goddelijke buiten onszelf zijn gaan plaatsen en hoe er naast God geen plaats meer leek te zijn voor de Godin.

Tijdens het lezen herinnerde ik me iets wat jaren geleden tegen me gezegd is. Ik was bij een vrouw die contact maakt met gidsen en zei vertelde me dat ik in een vorig leven Hogepriesteres in Atlantis ben geweest. Hoewel me dat fascineerde kon ik op dat punt in mijn leven nog niet zo heel veel met deze informatie.

Een tijdje terug las ik ook het boek Time Bender van Tijn Touber. Hij omschrijft hoe de aarde en de mensheid op dit moment op het zelfde punt in hun evolutie staan als in de tijd voor de val van Atlantis en dat het hele universum, hele galacties en allerlei buitenaardsen vol spanning toekijken of het de mensheid dit keer lukt om te evolueren. Of dat we opnieuw ten val komen en we weer van vooraf aan moeten beginnen met het doorlopen van de pyramide van Maslow. 

En tijdens het lezen van Nevelen van Avalon kwamen deze dingen als het ware samen. Ik begreep in één keer dat, als ik hogepriesteres in Atlantis ben geweest, het niet zo vreemd is dat ik me in deze tijd op aarde met deze bewustzijnsprocessen bezig houdt, de zoektocht naar Spirit en ‘verlichting’.

Het lijkt alsof de Godin, lang vergeten, nu overal bij me is. En hoe kan het ook anders, ze is Moeder Aarde waarop ik iedere dag loop, Moeder Aarde die in al het leven voorziet, Moeder Aarde die mij altijd draagt. Ze is in mijn leven gekomen in de vorm van Moeder Ayahuasca en ik hoor haar stem fluisteren in de stilte.

Ik heb geen idee hoe mijn reis met de Godin verder zal verlopen maar ik voel wel dat het een hele bijzondere reis zal zijn.

I’ll keep you posted.

🌟

Liefs, Renée